Nome: Iris Hull
Tipo: Vapor
Nacionalidade: Inglesa
Data: 05/11/1883
Lugar: Enseada de Trece
AUDIORELATO: GEORGE CHIRWING
AUDIORELATO: EROS E TÁNATOS
Un lugar natural cunha beleza extraordinaria para uns, para outros o leito mais atroz que lembraran sempre.
 |
O drama do Iris Hull consumouse o 5 de novembro de 1883 en punta Boi.Un vapor cunha carga de 1433 toneladas e 29 homes na tripulación,que saíra de Cardiff con destino á India.
Nesa noite un forte temporal azoutaba a costa e non chegaron a percibir a tenue luz do faro de Cabo Vilán, ante unha visibilidade moi reducida.
Cando pretendían dobralo cabo Vilán, ás catro da maña, o barco petou contra os baixos do Boi. Co choque rompeulle a carena, quedando completamente anegado e derrubado o pau de mesana ,que na súa caída acabou coa vida do capitán.
O barco estaba nunha situación moi apurada, posto que se encontraba constantemente batido polas ondas, o que impedía calquera manobra de achegamento por terra e mar. Coa nova ,a xente de Camariñas achegouse ó lugar, pero non podían facer nada coa forza da rompente.Nove homes izados e atados aos paus, redobraban os berros de socorro ó contemplar á xente moi preto deles. A impotencia total fixo que dous homes se soltaran dos paus, desaparecendo na escuma.
Todo o día durou aquel inferno asidos aos paus, e coa noite todo rematou ó esnaquizarse o barco, arrastrando con el os mastros.
Tan só un supervivente, George Chirgwin, espido e magoado, acadou a costa.
Cando pretendían dobralo cabo Vilán, ás catro da maña, o barco petou contra os baixos do Boi. Co choque rompeulle a carena, quedando completamente anegado e derrubado o pau de mesana ,que na súa caída acabou coa vida do capitán.
O barco estaba nunha situación moi apurada, posto que se encontraba constantemente batido polas ondas, o que impedía calquera manobra de achegamento por terra e mar. Coa nova ,a xente de Camariñas achegouse ó lugar, pero non podían facer nada coa forza da rompente.Nove homes izados e atados aos paus, redobraban os berros de socorro ó contemplar á xente moi preto deles. A impotencia total fixo que dous homes se soltaran dos paus, desaparecendo na escuma.
Todo o día durou aquel inferno asidos aos paus, e coa noite todo rematou ó esnaquizarse o barco, arrastrando con el os mastros.
Tan só un supervivente, George Chirgwin, espido e magoado, acadou a costa.